خدا کنه هیچوقت “هست” های کسی نشه “بود” …

.

.

هیچ زخمی خوب نمیشه ، یا جاش میمونه یا یادش …

.

.

“زنها” تنهاییشان را گریه می کنند و “مردها” گریه هایشان را تنهایی …

.

.

مادرم …

قدمهایت را بر روی چشمانم بگذار تا چشمانم بهشت را نظاره کنند …

.

.

و روزگار چه بیرحمانه بی رضایتِ ما میگذرد و تنها این گَردِ پیری ست ، تاوان این گذران اجباری …

.

.

از زندگی آموختم که به هیچ عنوان برای کسی تکرار نشوم …

.

.

مرد کسی نیست که گریه نکند !

مرد کسی است که به گریه نندازد …

.

.

 هیچ جای دنیا امنیتی دست های پدر و مادر رو نداره !

.

.

کاش هیچوقت آرزو نمی کردم که کفش های مادرم اندازه ام شود !

.

.

کاش زندگی هم دکمه پاور داشت !

.

.

همیشه با اونی باش که باعث بشه حس کنی بهترینی …

.

.

کاش هیچوقت بزرگ نمیشدم تا برای همیشه در آغوش مادرم جا می گرفتم !

.

.

از تمام دلتنگی ها ، از اشک ها و شکایت ها که بگذریم باید اعتراف کنم مادرم که میخندد خوشبختم !

.

.

همه ی موجودات زنده بعد از مرگشون فاسد میشن و خیلی از آدما قبل از مرگشون …

.

.

موندنی با لگد نمیره ، رفتنی با خواهش نمیمونه …

.

.

آدم یک “بودن” است و انسان یک “شدن” …

.

.





کسانیکه قدر دستان نوازشگر را ندانند ، عاقبت پاهای لگدکوب را می بوسند …





.

.







شاید قانون دنیا همین باشد ، من صاحب آرزویی باشم که شیرینی تعبیرش از آن دیگریست …

.

.

.

از یه جایی به بعد دیگه بزرگ نمیشی، پیر میشی …

از یه جایی به بعد دیگه خسته نمیشی ، میبُری …

از یه جایی به بعد هم دیگه تکراری نیستی ، زیادی ای

یک روز آموزگار از دانش آموزانی که در کلاس بودند پرسید آیا می توانید راهی غیرتکراری برای

خيلي وقته ديگه بارون نزده



رنگ عشق به اين خيابون نزده



خيلي وقته ابري پرپر نشده



دل آسمون سبك تر نشده



مه سرد رو تن پنجره ها



مثل بغض توي سينه ي منه



ابر چشمام پر اشكه اي خدا



وقتشه دوباره بارون بزنه



خيلي وقته كه دلم براي تو تنگ شده



قلبم از دوري تو بد جوري دلتنگ شده



بعد تو هيچ چيزي دوست داشتني نيست



كوه غصه از دلم رفتني نيست



حرف عشق تو رو من با كي بگم؟



همه حرفها كه آخه گفتني نيست



خيلي وقته كه دلم براي تو تنگ شده



قلبم از دوري تو بدجوري دلتنگ شده

شیشه ی پنجره را بَاران شست.



از دل من اما ،



چه کسی نقش تو را خواهد شست؟



آسمان سربی رنگ ،



من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ.



می پرد مرغ نگاهم تا دور



وای باران باران



پرمرغان نگاهم را شست.



«حمید مصدق»

دیشب باران قرار با پنجره داشت



دیشب باران قرار با پنجره داشت



روبوسی آبدار با پنجره داشت



یکریز به گوش پنجره پچ پچ کرد



چک چک، چک چک... چکار با پنجره داشت؟

موضوع انشا : خوش بختی …





به نام خدا



خوش بختی یعنی قلب پدر و مادرت بتپد …





پایان !!!


 

سالها رفت و هنوز



یک نفر نیست بپرسد از من



که تو از پنجره ی عشق چه ها می خواهی؟



صبح تا نیمه ی شب منتظری



همه جا می نگری



گاه با ماه سخن می گویی



گاه با رهگذران،خبر گمشده ای می جویی



راستی گمشده ات کیست؟



کجاست؟



صدفی در دریا است؟



نوری از روزنه فرداهاست



یا خدایی است که از روز ازل ناپیداست...؟

نه هوای تازه و نه لباس نو می خوام

هفت سین من تویی من فقط تو رو می خوام



دلم امشب از خدا جز تو هیچی نمی خواد



کاش یکی ما دو تا رو با هم آشتی می داد



شب عیدی آسمون وقتی که می باره



بیشتر از شبای پیش عطر قرآن داره



ببین امشب قلبم مث آینه روشنه



آینه زلال من دیدنت عید منه



سال نو یعنی تو وقتی از در تو میای



نذر کردم امشب سفره چیدم که بیای



شادی از تقویمم بی تو رفت و برنگشت



انتظارت منو کشت توی سالی که گذشت

مرا نگاه کن ببین چه انتظاری به روی پلکهایم خانه کرده است .



غم را از چشمانم فقط تو میتوانی بخوانی



خود را به ندانستن نزن - می دانم که میدانی غصه در دلم خانه کرده است



نمیخواهم غصه ام را بخوری اما قصه ام را بدان